Oranje nam voor de derde keer op rij deel aan aan de World Games. De vorige twee edities eindigde beiden in een teleurstellende vijfde plaats. Deze editie was de ambitie om minimaal een medaille te behalen.
Oranje startte uitstekend aan het toernooi. In de eerste ronde werd in de kwalificatie poule geen wedstrijd verloren. In de eerste wedstrijd tegen Denemarken, debutant op de World Games, werd moeizaam gewonnen. Lang gingen beiden teams gelijk op. Oranje had de overhand, het meeste balbezit en de meeste kansen, maar de Denen waar zeer effectief en scoorde de 1-0 uit de eerste kans die ze kregen. Oranje knokte zich uiteindelijk terug tot een 2-1 voorsprong, om vlak voor tijd de 2-2 te moeten incasseren. In de tegenstoot was het echter Alisha van den Berg die met een fenomenaal afstandschot en nog maar wen paar seconden op de klok, de winnende 3-2 wist te scoren.
De overwinning gaf Oranje moed en de daarop volgende wedstrijd tegen Italië speelde Oranje misschien wel de beste wedstrijd ooit. Italië, vorig jaar nog te sterk voor Oranje in de halve finale van het WK, werd volledig uit de wedstrijd gespeeld. Oranje gaf nauwelijks kansen weg en scoorde zelf drie keer. Een zuivere hattrick van Linda van As maakte het verschil.
Resteerde nog de laatste wedstrijd in de poule tegen Spanje. Aangezien de andere teams in de poule onderling punten hadden verspeelden, was Oranje als zeker van de eerste plaats. De wedstrijd tegen Spanje was dus vooral voor de statistieken, maar daarom niet minder spectaculair. De Spanjaarden speelden aanvallend uitstekend, scoorden meerdere goals en stonden lang met een punt voor. Pas in de tweede helft wist Oranje het spelverloop te keren en uit te lopen naar een 5-4 voorsprong. Om deze in de laatste minuut zelf weer te verspelen onder druk van Spanje. Eindstand 5-5
Oranje als eerste door naar de kwartfinales. Om daar uit te komen tegen China. Het gastland krijgt volgens traditie en reglement van de Wereldspelen een wild card om mee te doen, ook als ze het niveau niet hebben. Voor China was het niveau van de toplanden alleen veel te hoog om mee te kunnen komen. In de kwalificatie verloor China alle wedstrijden met dubbele cijfers, wat resulteerde in een laatste plaats in hun poule en dus een kwartfinale tegen Oranje. Onze dames pakte het kadootje met plezier uit en walste over China heen (19-1). Voor een volgende editie met de organisatie zich afvragen of ze een matig gastland weer een wild card moeten geven. Maar Oranje mooi door naar de halve finale.
Voor Oranje voor het eerst in historie bij de beste vier van de World Games, maar eenmaal in de halve finales wil Oranje meer. De tegenstander was echter niet de minste. Regerend wereldkampioen Nieuw Zeeland. Een uitstekend op elkaar in gespeeld team met een ijzersterke verdediging en veel scorend vermogen. Een angstgegner voor Oranje dat in verleden op WK’s regelmatig beslissingswedstrijden verloor van de Kiwi’s.
In de halve finale ging het lang gelijk op met Oranje dat het initiatief nam in de aanval. Nieuw Zeeland leunde op haar verdediging. Verschillende kansen volgde voor Oranje maar de verdediging van de ‘Kiwi’s’ gaf geen krimp. In de laatste minuten van de eerste helft trok Nieuw Zeeland de wedstrijd naar zich toe met een goed uitgespeelde goal. De 1-0 achterstand verstoorde de balans bij Oranje en slordig balverlies leidde tot een snelle 2-0 tegengoal vlak voor rust.
In de tweede helft startte Oranje dramatisch. Oranje koos er voor om de zone verdediging te verlaten en ‘vijf uit’ te gaan verdedigen. Elke Nieuw Zeeland speler kreeg persoonlijke mandekking, een riskante tactische keuze om hen extra onder druk te zetten. Het pakte helaas niet goed uit. Nieuw Zeeland speelde de Oranje verdediging twee keer uitstekend uit en liep uit naar een comfortabele 4-0 voorsprong.
Oranje bleef knokken en hele & halve kansen krijgen. Nieuw Zeeland lag echter als een blok. Pas na herhaaldelijke schoten op doel, wist Van Hofslot de ban te breken en de 1-4 te scoren. Wat volgde was een continue aanvalsgolf van Oranje, met de nodige kansen en schoten. En vervolgens telkens weer de riskante vijf uit verdediging. Het mocht niet meer baten voor Oranje.
Een 4-1 nederlaag betekent een wedstrijd om brons tegen Italië. De Italianen die op hun beurt 5-1 van Duitsland verloren. Wereldkampioen Nieuw Zeeland en titelverdediger Duitsland maken daarmee hun favorietenstatus waar.
Na de teleurstellende halve finale wist Oranje de rug te rechten en denderde in de wedstrijd om het brons over Italië heen. Een nagenoeg perfecte eerste helft eindigde in een 4-0 ruststand door goals van Van den Berg (3x) en Huizinga. In de tweede helft begon Oranje ook uitstekend en scoorde snel de 5-0, wederom door Wendy Huizinga. Italië knokte zich nog met twee goals terug, maar daarna speelde Oranje het uitstekend uit tot een 9-2 eindstand door goals van Van As (2x), Huizinga en Van Hofslot. Een historische bronzen medaille voor Oranje dat in de Damesklasse voor het eerst op de World Games het podium haalt.
